tel. 504 135 721
info@opowiadane.com.pl
Copyright 2017 | Created with WebWave
To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst. Możesz też dowolnie zmieniać rozmiar i położenie tego elementu oraz wszelkie parametry wliczając w to tło, obramowanie i wiele innych. Elementom tekstowych możesz też ustawić animację, dzięki czemu, gdy użytkownik strony wyświetli je na ekranie, pokażą się one z wybranym efektem.
Mierzenie konsekwencji zdrowotnych pandemii jedynie liczbą zmarłych na jedną chorobę nie wydaje się wystarczające. W szczególności, że śmiertelność COVID-19 jest znacząca, ale jednak stanowi niewielki odsetek zmarłych (w Polsce dotychczas zmarło 2000 osób, a rocznie umiera około 400.000 Polaków). Warto się także przyjrzeć ogólnej umieralności, ponieważ może się okazać, że różnicy pomiędzy tym i poprzednimi latami nie nie widać. Upraszczając - być może na COVID-19 umierają osoby, które nawet bez zakażenia SARS-CoV 2 zmarłyby na choroby współistniejące. Rzecz jasna należy patrzeć na umieralność w kohortach wiekowych, ponieważ COVID-19 najgroźniejszy jest dla osób starszych. Oczywiście można powiedzieć, że liczba zmarłych na COVID-19 bez lockdownu byłaby większa. Znowu można tu spojrzeć na Szwecję. W tym przypadku warto poczekać do końca roku, ale tu jak na razie, w przeciwieństwie do innych krajów, drugiej fali pandemii nie widać.
Przeławianie dorsza na Północnym Atlantyku
W II połowie zeszłego wieku człowiek zaczął rabunkowo eksploatować łowiska dorsza. W konsekwencji liczebność populacji tej ryby gwałtownie się załamała. Nawet kilkukrotne zmniejszenie połowów nie spowodowało odbudowy populacji. To jeden z dowodów słuszności Teorii Katastrof. Na interaktywnej infografice poniżej można prześledzić ten proces.